Ne bebekler gördüm üzerinde zıbın yok, ne zıbınlar gördüm içinde bebek yok

Sevgili Günlük,

Şimdi biz bu bebeleri, çocukları filan çok seviyoruz ya hani. Hele ki evlat olsun, yiğen olsun, efendime söyleyeyim torun olsun kendi kanımızdan canımızdan olanlara katiyyen hiç laf ettirmiyoruz bir de. Peki karşılığında ne alıyoruz?

Şimdi, samimi bebekleri tenzih ederim, neticede benim bebek arkadaşlarım da var fakat, bazı bebeklerin bakışlarından çok korkuyom kız günlük. Hani böyle karşılarında şebeklik yaparsın, 'gülsün, oynasın, sevinsin garip' diye. Koca koca adamlar afedersin maymun olur etraflarında. Ne için? O da accık dişlerini göstersin diye. Hıhhh, bekle çok gösterir. Bööyle bir süre dik dik bakar sonra kafasını çevirirler en havalısından, kalakalırsın sen de şebekliğinle. Allahım, sanki o küççük veledin için Cansu Dere kaçmıştır. Öyle buz gibi bir bakış. Yarabbim sen koru!

Sorarım sizlere hanginiz otobüste önünüzdeki koltukta anasının kucağında yüzü size dönük bir şekilde duran o bacak kadar velete şirinlik yapacam diye şekilden şekile girmediniz? Peki karşılığında ne aldınız? Ben söyleyeyim. Devlet hastanelerinin kalabalık koğuşlarında nöbet tutmaktan, serum değiştirmekten hayata küsmüş bir adet buz gibi hemşire bakışı.
Çok korkuyorum o bakıştan, yemin ediyorum. Sırf hemşirelere serumumuz bitti demememek için youtube'dan serum değiştirmenin iğne yapmanın inceliklerini öğrendim.

Peki ya, özelliklen size sesleniyorum erkek okuyucular. Sevgiliniz olsun, nişanlınız olsun sevdiceğinizin ailesiyle tanıştığınız ilk günü hatırlayın. Nasıl da hazırlanmışsınızdır aile büyüklerinin gözüne girecem diye. Sonra ne olur? Gene ben söyleyeyim. Gelin adayının bacak kadar yeğeni çıkar sahneye ve hoop karizma yerlerde. Yeğene yapılan onca şebekliğe yine buz gibi bir bakışla karşılık verilir. Aile efradının 'ay teyzesini kıskandı, kıyamaaaam' nidaları eşliğinde mal gibi kalırsınız ortada, çok afedersin.

Bu arada birşey daha farkettim. O kenafir gözlü bebek bakışı, şeye de çok benziyor. Hani teravihe gidersin de namazın bitiminde 'al bunlan çek' diye tespih fırlatan ihtiyarlar vardır. Tespihle birlikte bir de bakış atarlar ki düşman başına. Uyy anaaam gene ürperdim valla.

Demek ki neymiş? İnsanlıktı, nezaketti, öyle pepeden kayyudan filan öğrenilecek şeyler değilmiş. İnsanın içinde olacak biraz. Biz ne bebekler gördük üzerlerinde zıbın yok, ne zıbınlar gördük içinde bebek yok, neticede. O yüzden hep 'vay şöyle tatlı, yok böyle cimcime' diye pohpohlamak yok, arada çocukları eleştirmemiz de lazım ki kendilerine gelsinler. Hem onların iyiliği için yoksa banane yani sonuçta. Belki sözlerimiz ilk başta biraz incitici olabilir fakat dost da acı söyler yani. Bir üzülürler, iki ağlarlar baktınız susturamıyorsunuz verirsiniz ellerine iki çokomel hemen susarlar zaten, öyle de şahsiyetsizlerdir.

Bitti...