Türk insanına özgü ‘bugün nedeni hala
çözülememiş’ doğa üstü durumlardan biri. Şimdi çık dışarı, yoldan birini
çevir ve “Hocam, Abuzittin caddesi ne tarafta” diye sor, cevabı ‘Ben de
oraya gidiyorum zaten’ olmazsa gel beni bul. O kadar da kesin
konuşuyorum. Neden mi? Arkadaş, Almanya’da bile bunlarla karşılaştım
ben. Efendime söyleyim, bir gün Mönchengladbach’tan Gelsenkirschen’e
gidiyorum. Şaka lan şaka Frankfurt’ta Höchst diye bir yere gidiyorum,
hep o iki şehri bir cümle içinde kullanmak istemiştim, mazur gör sözlük.
Neyse işte trenden indim hemen birini gözüme kestirip yaklaştım ve
Hannover aksanlı Almancam ile “Gutın abend Herr Müller. Vi kan ih auf
die schiller-wolfgang-konrad adaneur strasse gehen” dedim. “Ah zo, ben
de oraya gidiyorum frolayn, buyrun beraber gidelim” demez mi. Abbooo,
şaşırdım kaldım yemin ediyorum. Gene karşıma çıkmışlardı. Halbuki ben
onlardan kaçmak için kalkıp Almanyalara gelmiştim. Çünkü onlar yüzünden
yön duygum gelişmedi benim tamam mı? Kime bir adres sorsam, kime bir
cami sorsam hep zaten oraya gidiyorlardı. Ve sağıma soluma dikkat
etmeden hep onları takip ettim. Neticede sağını solunu bile karıştıran,
yön duygusu sıfır bir insan olup çıktım. Halbuki ne hayallerle gelmiştim
Almanya’ya. ‘Entşuldigen zi bitte, wie kann ih sum bahnhof gehen, wie
kann ih sum zart zurt şıtrase gehen? diye sorular soracak, karşılığında
alacağım “naah sıvay hundert meta bigın zi reht ab” cevabıyla kendimi
yollara vurup kah kaybola kah düşe kalka yolumu bir şekilde bulacak ve
memlekete ‘Camiyi arkana al, 200 metre kadar yürü, oradan sağa dönüp 100
metre kadar daha git. hiç bir yere sapmadan” filan şeklinde adres
bilgisi veren yön duygusu kuvvetli bir insan olarak dönecektim.
Gitmişken bir ev bir araba parası biriktirmeyi de düşündüm anlamsızca.
Fakat hiçbiri olmadı. Olamadı. ‘Ben de oraya gidiyorum zaten” diyen
Türk, orada da bulmuştu beni. Hayata dair bütün umutlarımı yitirip
gerisin geri döndüm Türkiye’ye. Şimdilerde biri adres sorduğunda “dümdüz
git biraz yürü orada bir eczane var oradan sağa, yok sağa değil, sola
dön. En iyisi sen biraz ilerle orada kime sorsan gösterir” diye
sallıyorum yön duygum olmadığını ele verrmemeye çalışarak..
Bu arada, evet Frankfurt’ta Höchst diye bir yer var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder